Is een “slapend dienstverband” moreel verwerpelijk?
Door: Jaap Adamse van Meneer Regezma BV.
Is een “slapend dienstverband” moreel verwerpelijk?
Sinds 2015 is de transitievergoeding ingevoerd. Deze vorm van ontslagvergoeding geldt ook voor werknemers die langer dan twee jaar ziek zijn. U bent als werkgever in het kader van Wet Verbetering Poortwachter verplicht om gedurende de twee ziektejaren het loon door te betalen en de re-integratie te bekostigen. Daar bovenop komt dan nog de transitievergoeding, ongeacht of uw werknemer een WIA-status krijgt. De schadelast loopt dan al snel in de tienduizenden euro’s.
U kunt deze regeling omzeilen door middel van een “slapend dienstverband” waarbij u uw werknemer na twee jaar ziekte geen ontslag geeft, maar in dienst houdt. U hoeft dan geen loon of een transitievergoeding te betalen. Aan deze oplossing kleven wel de nodige risico’s, zoals:
- Een herstelde werknemer kan weer aanspraak maken op (gedeeltelijke) werkhervatting
- U blijft enigszins verantwoordelijk voor de re-integratieverplichtingen
- Bij een eventuele reorganisatie telt deze werknemer mee in de afspiegeling
- De kans is dat er onduidelijkheid ontstaat over secundaire arbeidsvoorwaarden (zoals vakantiedagen, pensioen of andere werknemersvoorzieningen)
- Gedurende het slapend dienstverband loopt de transitievergoeding op
Los van deze risico’s, kun je je afvragen of deze keuze moreel door de beugel kan. Voormalig Minister Asscher was daar duidelijk over en vindt het “getuigen van onfatsoenlijk werkgeverschap”.
Ik heb inmiddels met praktijksituaties te maken gehad waardoor ik de keuze van de werkgever wel kan begrijpen. Het betrof medewerkers die geheel buiten de schuld van de werkgever langdurig arbeidsongeschikt zijn geraakt. Dan is het zuur dat je na twee jaar forse kosten te hebben gemaakt, als “bonus” ook nog een enorm bedrag aan transitievergoeding moet betalen.
Tot nu toe wijst jurisprudentie uit dat de rechtelijke macht de betreffende werkgevers niet strafbaar acht. Kennelijk zijn er ook twijfels bij het Ministerie ontstaan want er is gewerkt aan een compensatieregeling. Zowel de 1e als de 2e kamer hebben inmiddels het wetsvoorstel aangenomen waarin is vastgelegd dat per 1 april 2020 de werkgever wordt gecompenseerd voor de transitievergoeding (van na 1 juli 2015) die zij moesten betalen bij het ontslag van langdurig zieke werknemers.
Het geldt alleen voor de transitievergoeding tot einde wachttijd (dienstverband en 2 jaar ziekte). De “slapende” periode tot aan 2020 dus niet. Met die wetenschap is het raadzaam om te overwegen of het slapend dienstverband alsnog moet worden omgezet in een vaststellingsovereenkomst.
Neem contact met ons op als u meer wilt weten over dit onderwerp. Maak een afspraak of stel uw vraag via de Helpdesk voor Noordelijke Ondernemers (www.MeneerRegezma.nl).
U krijgt gratis, binnen 24 uur een reactie en advies.